Collega's uit Leiden

Ik ben in mijn verhaal van vorige week helemaal vergeten te vertellen dat ik een waanzinnig leuk cadeautje heb gekregen van mijn collega’s uit Leiden. Ik kwam op donderdagavond thuis en vond een briefje in mijn brievenbus dat er een pakketje zat in een van de lockers, afzender Miriam S.

Er zat een memory spel in met allemaal foto’s van collega’s, zo leuk. Ik was zo enorm verrast. Ik heb gelijk alle foto’s aan Mina laten zien met allerlei verhalen over de collega’s erbij. Zij heeft gelijk het idee dat ze iedereen al een beetje kent. Ik begin wel een beetje heimwee te krijgen na het ontvangen van zo’n cadeau. We zijn in Nederland toch wat hartelijker en socialer dan de collega’s in Japan. Ik ben aan mijn laatste weken bezig en dan merk je dat je hier toch al een beetje gaat afsluiten en alweer gaat denken aan werken in Leiden. Maar, eerst nog vakantie.

Maandag mochten Mina en ik naar een andere Astellas vestiging, in Tsukuba. De stage begeleider van Mina ging mee. Het was weer een hele reis, we waren zo’n drie uur onderweg om daar te komen. Voor de lunch een presentatie over wat ze daar doen, na de lunch een rondleiding over het lab. En dan de drie uur durende reis weer terug.

Woensdag kwamen er  collega’s vanuit Leiden aan in Japan. Florentine en Adriaan kwamen gelijk uit het vliegtuig door naar Yaizu. Michelle was de dag ervoor aangekomen en was die dag in Tokyo. ’s Avond was er een etentje met alle Nederlanders (Henk, Michelle, Florentine, Adriaan en ikzelf) en een aantal Japanners. Die etentjes zijn altijd hele gezellige avonden met  lekker eten. De collega’s uit Leiden kwamen ook voor het forum wat op vrijdag gehouden werd. Er waren ook mensen gekomen uit Meppel en uit Ierland.

Donderdag was Mina haar laatste dag. Vrijdagochtend moest ze nog wel naar Astellas, maar alleen voor haar eind presentatie en beoordeling en om haar spullen in te leveren. Daarna is ze snel weer naar huis gegaan, want ze moet dezelfde vrijdag haar huis verlaten. ’s Avonds gaan we met Haruka naar de shisha bar. We willen Haruka heel graag een cadeautje geven omdat ze zo lief voor ons is en zo goed voor ons gezorgd heeft. We konden altijd met al onze vragen bij haar terecht en ze heeft ons met raad en daad bijgestaan. Later kwamen Adriaan en Florentine ook een drankje doen en hadden we nog een gezellige avond met z’n vijven. Michelle en Henk zijn alweer onderweg naar Nederland.

Op zaterdag gaan we met Adriaan en Florentine naar Tokyo. Mina is in mijn appartement blijven slapen en ’s ochtends nemen we even over acht uur de shinkansen. Mina en ik bergen onze bagage op in een kluisje op Shibuya Station, Florentine en Adriaan brengen hun bagage in hun hotel. We gaan eerst naar de vismarkt in Tokyo, ik heb daar niet zo heel veel van gezien. Wij kwamen daar tegen elf uur aan en waren vooral bezig om Florentine en Adriaan weer tegen te komen. Ook was er al heel veel opgeruimd. We lopen nog wat door die buurt en eten lekkere sushi. Daarna gaan we naar de straat Omotesando (de Champs-Elysees van Tokyo) om daar een wandeling te doen langs mooie en bijzondere gebouwen. Even over drieën gaan Mina en ik naar ons hotel om even de benen te strekken en ons op te frissen voor vanavond. In de wijk Shibuya (waar ons hotel ook is) gaan we ’s avonds met z’n vieren eten. We wandelen eerst nog een beetje rond in de drukke levendige wijk en belanden in een sushi restaurant waar we werkelijk zalige sushi eten. We nemen nog een drankje in een bar tot afsluiting.

Zondag gaan Mina en ik aan het eind van de ochtend op bezoek bij Myrra, een andere collega uit Leiden die 2 jaar in Tokyo werkt en met haar gezin in Tokyo woont. Het is heel leuk om te zien hoe zij wonen en met Myrra en haar man te kletsen. Ze hebben 2 zoontjes die er heerlijk Hollands uitzien, met blonde haren en blauwe ogen. De Japanners vinden de jongetjes helemaal kawaii (= schattig in Japans). ’s Middags shoppen we nog een beetje in Shibuya en rond drie uur vertrek ik weer naar Shizuoka om me weer voor te bereiden op de werkweek.