Karaoke

Als je in Japan bent, moet je ten minste 1 keer karaoke proberen. Je kan niet naar huis gaan zonder dat meegemaakt te hebben. Afgelopen vrijdag zijn we met een groepje naar een karaoke room gegaan. Mina met haar zus Dhafar en vriendin Katia, Haruka en ik. Je gaat dan naar zo’n privé ruimte waar je zelf je muziek kan kiezen. Er zijn meerdere kamers, allemaal geluidsdicht. Dat is wel belangrijk… Voor ons was het een competitie wie er nu echt het slechtste kon zingen, er was niemand met talent. Maar omdat je onder elkaar bent en niet wordt uitgelachen door andere toeschouwers werd het al snel een hilarische belevenis. Ik vond het super leuk en dat had ik nooit verwacht, ik zou het zelfs niet erg vinden om het nog een keer te doen. We waren wel met een hele leuke groep. Voor de liefhebbers, ik zal een paar filmpjes (met geluid!) uploaden.

De volgende dag zijn we met z’n vieren (zonder Haruka) met openbaar vervoer naar Hakone gegaan. We waren echt een tijd onderweg met de boemeltrein en alle overstappen, maar de reis op zichzelf was al een toeristische attractie. Vanaf het station Hakone Yumoto zijn we met de Hakone Tozan Railway naar Gora gegaan. Deze trein moet 3 keer heen en weer zigzaggen om de steile helling op te gaan. In Gora gingen we met de kabelbaan naar de berg Sounzan. Overstappen op de andere kabelbaan naar Ōwakudani oftewel in het Engels: Great boiling valley. Het was mooi om te zien hoe de stoom uit de grond komt, en gele plekken op de grond van de zwavel. Het is minder prettig om het te ruiken…. Je kan er gekookte eieren kopen die gekookt zijn in de hete bronnen, de schil van het ei is zwart.

Met de kabelbaan weer verder naar lake Ashi, een kratermeer. We hebben waterfietsen gehuurd en zijn een half uurtje gaan waterfietsen op het meer. Het werd nog spannend want Mina en Dhafar werden bijna overvaren door een rondvaartboot. Toen we allemaal weer veilig op de kant stonden, konden we er wel weer om lachen. Inmiddels was het al te laat om nog met een bus naar Hakone Jinja te gaan, een tempel in een prachtig stukje natuur. Ook staat Hakone bekend om de “onsen”, de warmwaterbronnen, maar daar was ook geen tijd meer voor. Wij namen de bus terug naar Odawara om daarvandaan met de Shinkansen naar Shizuoka te gaan. Op het station van Odawara kwamen we erachter dat Dhafar haar paspoort kwijt is. Mina en Dhafar zijn naar de information desk en politie gegaan om te vragen of er een paspoort was gevonden. Maar helaas… dus toen aangifte gedaan. Met wat vertraging weer naar Shizuoka gegaan.

Nadat we weer een beetje bijgekomen waren zijn we ’s avonds nog de stad in gegaan naar een shisha-bar (shisha = waterpijp). Ook weer een hele leuke ervaring voor mij, ik had dat nog nooit gedaan. Het was heel gezellig om zo de dag af te sluiten, voordat ik het wist was het één uur.

De volgende ochtend lekker uitgeslapen en verder niet veel bijzonders gedaan. Wassen, beetje schoonmaken en boodschappen doen. ’s Avonds zijn we weer naar de shisha bar gegaan. Mina en ik zijn niet zo lang gebleven, wij moesten de volgende dag weer gaan werken.