Nihondaira en vismarkt Yaizu

Zaterdag ben ik met een locale stadsbus naar Nihondaira geweest. Een plateau op 300 meter hoogte, waar je mooie uitzichten kan hebben. En hier is de Kunozan Toshogu tempel, gebouwd ter nagedachtenis aan Tokugawa Ieyasu, de eerste Shogun. Het was een grijze dag, dus die mooie uitzichten waren er niet zo. In de bus ernaar toe merk je toch wel dat de lokale bevolking een stuk kleiner is als ik. Ik zat in de stoel met mijn knieën tegen de stoel voor mij aan, geen centimeter ruimte over. Ik kon met mijn treinkaart (een soort OV chipkaart) in de bus betalen, dat was lekker makkelijk. Het systeem met kaartjes kopen is me nog niet helemaal duidelijk.

De eindhalte van de bus is bij de kabelbaan die naar het tempel complex gaat. Bij het tempel complex hadden ze een audio guide in het Engels. Dat was wel fijn, begreep ik ten minste ook welke gebouwen er allemaal stonden en waar ik op moest letten. Het is best een groot complex van prachtige gebouwen in helder rood en zwart, heel mooi versierd met gouden accenten, houtsnijwerken en schilderingen. Bij de "hoofd" tempel het ik weer een wens gedaan, ik weet ten slotte nu hoe dat moet... Helemaal bovenaan bij het complex was het mausoleum van Tokugawa Ieyasu. Zijn as ligt hier niet meer, dat ligt nu in een tempel complex bij de stad Nikko.

Nadat ik overal rondgekeken had en ook nog in een klein museum was geweest, nam ik de kabelbaan terug. Daar nog even wachten op de bus, die gaat in het weekend maar 1 keer per uur.

Op zondag ben ik naar de vismarkt in Yaizu geweest. Yaizu staat bekend om de vangst van tonijn. Met de trein naar Yaizu, dat was niet zo moeilijk, dat doe ik iedere dag al... Om bij de vismarkt te komen, heb ik een taxi genomen. Nu staan de taxichauffeurs er niet om bekend dat ze goed Engels praten. Dus ik had op een plattegrond van Yaizu een foto gemaakt van de vismarkt, het stond er in het Engels en in het Japans op. Dat hielp, toen ik de foto aan de chauffeur liet zien, begreep hij gelijk waar ik naar toe wilde. Ik had ook maar gelijk een foto gemaakt van het trein station voor de weg terug.

De vismarkt was heel leuk om te zien en om te kijken. De mensen achter de kraampjes doen hun best iets tegen je te zeggen en willen je dingen laten proeven. Communicatie blijft heel lastig. Maar het was echt een belevenis. Collega Haruka had nog verteld waar ik sushi moest gaan eten. Dat heb ik ook gevonden, ik heb iets besteld met alleen tonijn, geen andere vis.

Met de taxi weer terug naar het station. Deze taxi chauffeur sprak 3 woorden Engels en deed erg zijn best om een gesprekje te houden.